دروغ از بین بردن صداقت است!

چند وقتی هست پشت دخل مغازه ای لم می دهم و مشتری که می آید وظیفه دارم جنس بفروشم! البته ابتدا گمان نمی کردم بیش از چند هفته ای دوام بیاورم اما رفته رفته هفته ها گذشت و من بر روی صندلی ام جا خوش کردم . محیط بازار را دوست دارم . می روی آنجا با کارگری ای چیزی شروع می کنی جارو می زنی شیشه پاک می کنی و قانونش را یاد می گیری . یاد می گیری چه چیز را چقدر و چه زمان از کجا خرید و چقدر و چه وقت و به چه کسی فروخت! و قانونش را که یاد گرفتی لابد برای خودت کسی می شوی

دروغ لازمه کاسبی در ایران است ! اگر کمی انصاف درت مانده باشد صرفاً می توانی از جنست ندزدی و به دروغ چیزی را نفروشی اما اگر جایی بر سر قیمت به توافق نرسیدید مجبوری دروغ بگویی که فلان قدر خریده ام و اصلا جا ندارد... آهسته آهسته طول می کشد تا به این دروغ ها عادت کنی و دوام کسبت را به تضمین بگذاری . چرا که نمی توانی با صداقت با دروغ بقیه مبارزه کنی .

خب این ها را که همه می دانند . این را صرفا به عنوان مقدمه ای گفتم تا نقش دروغ و انحراف حقیقت و جایگزینی ذهنیت مخاطب را برای خودم تصویر کنم . دروغ ابزار پیشبرد زندگی از راه انحرافیست ؛ گویی وقتی از مسیر درست حرکت نکردی مجبوری به حاشیه راه بزنی و به نحوی خود را به مقصد برسانی . صبح اگر دیر رسیدی بگویی فلان مشکل را داشتم و شب اگر خواستی زود بروی از مشکل دومت پرده برداری .

انسان توانایی انتخاب راه خوب و بد را دارد اما جبر و وسوسه در این راه چه نقشی دارند . تا وقتی می توانی حقیقت را پنهان کنی و راحت تر زندگی کنی چه لزومی دارد از حقایق پرده برداری و کار خودت را سخت کنی؟! انسان تا گیر نیفتد و مجبور نباشد دست به اعتراف نمی زند . اگر ماموری چیزی بیاید بالا سر یک کاسب که زورش بهش نرسد مجبور است که فاکتور خرید و فروشش را نشان بدهد ... خب اینکه چیز مسخره و غیر ممکنی است چرا که کنترل جمعیتی بی شمار با محدودیت مواجه است.

انشا انگار می نویسم . ذهنم از این حرف ها پر است ...

پاورقی : اینستا هستید اگر منم هستم ها @veblagnevis

وبلاگ نویس...